Ang daming bawal. Lalo na pag may sakit.
Daming di pwedeng kainin. Lalo na pag nagpapapayat.
Daming naka-block na sites. Lalo na pag nasa opisina. (Malamang. Hellooo. Magtrabaho ka kase.)
Bawal. Bawal. Bawal.
Bata ka palang, pag narinig mo na yan sa nanay at tatay mo, alam mo nang pag sinuway mo, isang hataw at maraming bulyaw ang kahihinatnan mo.
Kahit sa eskwelahan lalo na pag nasa Private/Catholic School. Asahan mo na ang sandamakmak na bawal na isasabuhay mo sa buong labing apat++ na taong pumapasok ka dito. Mga bawal na kinalakihan mo na. At mga bawal na madalas sa hinding dinedma at kinwestyon mo.
Pero ayan na tayo eh. Alam na ngang bawal eh. Ipipilit mo pa. Ayan ang napala mo.
May mga bawal kasi na talaga nga namang di na kailangang i-memorize dahil marami nang napahamak dahil dito.
Pati nga yung ‘Bawal Tumawid’ sign eh, in-update na sa mas nakakatakot na version para lang hindi dedmahin ng mga tamad umakyat ng overpass.
Eh…kasi mas gusto nila ang peligro at challenges sa buhay. At literal na naniniwala sa saying na, ‘Life is too short…’ -to take the Overpass. Mga ganyan.
Eh dati, marami pang takot sumuway sa bawal.
Eh ngayon, pag bawal…Wehnonamanngayon? (Wag tularan…)
Saka helloooo. Usong-uso yang bawal noh.
Sa relasyon pa lang eh. Ang dami nang bawal. Dinaig pa ang nanay at tatay mo sa dami ng nasa listahan.
Bawal ma-late. Bawal makalimot ng important dates. Bawal tumingin sa iba. Bawal ma-late ng reply. Bawal biglang di makareply (kahit hellooo, nasa opisina ka talaga at nagttrabaho ka.) Bawal ang unwanted peeps sa contacts ng cellphone. Bawal makipagusap sa iba (lalo na sa taong ayaw ng jowa mo). Bawal umalis ng walang paalam at kahit nagpaalam, maraming tanong. (Parang interrogation). Bawal magalit. Bawal mag-umpisa ng away. Bawal hindi makipag-usap kahit galit. Bawaaahhl…..
BAWAL HUMINGA. 😐
Buti pa nga sa kulungan, pwede yung mga hindi pwedeng nabanggit ko kanina. Pwera lang ang tumakas. Well. At least sa pakiramdam, para ka na ring nasa preso.
At tulad ng mga rason na napapanood ko sa mga teleserye. Yung mga dialogue ng jowa/asawang niloko at jinombag na’t lahat…”Mahal ko siya. Di ko siya kayang iwan. Hindi ako mabubuhay ng wala siya.”
Hellooo. Pag iniwan ka ng Oxygen at wala ka nang makain…te, saka mo yan i-dialogue. Over ka.
Pero ganun talaga.
Ang mabuting mamamayan ay marunong sumunod sa mga panuntunan…for the sake of Peace and Harmony.
At kadalasan, di na lang pinapansin kung tama ba o mali na sundin ito. Kasi nga nakasanayan na ang pagiging passive.
Pero, ito ang tandaan…Di lahat ng masunurin ay mabait. At hindi lahat ng mabait ay masunurin.
May mga bawal-bawalan lang na masarap i-implement kasi minsan, masarap ang feeling ng ikaw ang boss-amo. Pero kung gagawin mo itong Saligang Batas sa relasyon ninyo, aba, wait a minute…mumultuhin ka nyan te. At lahat ng kala mo, ok lang ay mapapagod at magsasawa rin. Hinga-hinga rin pag may time.
Life is too short nga daw diba? Sabi nung mga tumatawid sa Edsa. Eh kung mabubuhay ka kakasunod sa mga bawal-bawalan…konti lang ang masasali mo sa “Been there, done that” moments mo.
Live life to the fullest!
And be thankful everyday.
🙂
Aling Baby 