Nang ako ay na-hayblad sau..

Ilang beses ka bang maligo araw-araw?

Pano ka ba maligo? Yung tipong inaabot ng mahigit isang oras para tiyaking tanggal ang lahat ng libag ng buong araw?

Sana pati budhi pwedeng malinis ng paliligo.

Pwedeng paputiin ng pagiging OC sa paliligo ang mga maiitim na budhi.

Kung pwede nga lang talaga.

– – – Di ko alam na meron palang pa-contest ng paputian ng budhi. Nagulat na lang ako at kasali pala ako dun. Bigla na lang tinawag ang pangalan ko at ibinase sa kulay ko kung ano ang kulay na meron ang budhi ko.

Ano ba’ng laban ng isang morena?

–Naliligo ako araw-araw at gabi-gabi at meron pang in between pero ang kulay ko, morena. So, ibig sabihin ba nun, Tan ang kulay ng budhi ko? Ganun?

So, ang mga mapuputi, sila lang ang may karapatang mag-uwi ng korona? Ganun ba un?

Sorry, pero Transparent ang budhi ko. –What you see is what you get.

Ayoko mag-fashion show sa harap ng mga tao para pagtakpan ang sarili ko sa kung ano ang dapat nilang makita kung ano ako. –Dahil hindi ako nakakatulog sa gabi kapag alam kong napaniwala ko ang maraming tao sa kasinungalingan na pinagsasabi ko.

Hindi ko kailangang kunin ang atensyon nila para lang paboran. Para sa akin, kung ano ang totoo –yun ang gawin n’yong basehan. Tapos.

Hindi ako mahilig makipag-away. Mas madalas, yung away ang lumalapit sa’kin.

Argumento. Misunderstanding. Miscommunication. At kung anu-ano pa.

Dati kasi, sumasagot-sagot ako. Oo. Kasi alam kong tama ako. –Pero naisip ko, may mga taong ayaw malaman na mali sila kaya mas lalo nilang pinalalala ang mga bagay-bagay sa mundo.

Kaya mas pinili ko na ang pananahimik.

Ang sagot ko sa lahat ng mga patama, parinig, paninisi, pagmamaling akala, pagpapapansin, pang-iinis, pagkakalat ng maling balita, pag-iisip ng mga bagay na ginawa ko ‘raw’ at pamemersonal —- SILENCE.

Nakakapagod na mag-explain at makipag-ayos at umayon at magpakumbaba. Lalung-lalo na kung nauulit at nauulit at nauulit at walang katapusan.

Marunong din akong maumay at alam ko rin kung kelan dapat huminto at mag-isip-isip na di ko kailangang sayangin ang panahon ko sa mga bagay na makakapagbigay lang sakin ng SAKIT SA ULO. Makakadagdag lang sa iisipin gayong mas maraming importanteng bagay ang nag-aabang sakin para unahin ko.

Hindi ko kailangan ng maputing budhi para purihin nyo at yakapin at i-console kapag may umaagrabyado sakin dahil una sa lahat, HINDI AKO NAKIKIPAG-AWAY. –Yang parte na yan ng buhay ko, matagal ko nang iniwan. Hindi na ko bata para humingi ng tulong sa mga kalaro para awayin ang umaway sa kanya. Iwan na lang natin sa kabataan ang mga bagay na yan.

At hindi ito contest ng paramihan ng kaibigan. Pakontian at Patotoohan. –Kung gusto mo ng ganyang contest, ikaw na lang. Kung saan ka masaya, gawin mo dahil may oras ka pala para jan.

Pero para sa transparent at kulay tan na budhing katulad namin, walang oras sa walang kwentang bagay.

May mga bagay na hindi ko pinanghihinayangan mawala lalo na kung nagawa ko na ang lahat ng kaya kong gawin para ma-save ito pero wala pa ring nangyari.

Ganun talaga, gusto mo yan ee.